Al ruim 20 jaar fotografeer ik met passie portretten.
Toen mijn moeder overleed,
besefte ik juist hoe waardevol deze beelden waren.
Ook voor mijn eigen kinderen, was “Onze Ik Mis je OMA” album,
een stukje verwerking.
Nadat mijn moeder overleed, leefde ik in een robot stijl,
en ging alles in een roes voorbij.
Na het zien van de beelden van het afscheid zag ik pas hoe emotioneel en mooi het afscheid was.
Voor mij juist ook een stukje verwerking.
4 jaar geleden heb ik mijn eerste uitvaart mogen vastleggen.
De woorden van de familieleden bevestigen mijn gevoel .
Door de emotie’s en de stilte om je heen, is niet alles zichtbaar, maar zijn na afloop beelden van een onschatbare waarde.
Ook werk ik Vrijwillig Voor Stichting Still Fotografie.
